Istraživački nacrti se dele na tri grupe: kvantitativni, kvalitativni i mešoviti metod. Istraživač mora da odluči koji je nacrt najprikladniji za konkretnu vrstu istraživačkog rada (Slika 10). Polje društvenih nauka i obrazovnih istraživanja koristi raznovrsne kvantitativne istraživačke nacrte i metode, uključujući eksperimentalne, korelacione, anketne i kvazi-eksperimentalne nacrte.
Kvantitativna istraživanja obuhvataju različite eksperimentalne nacrte, uključujući prave eksperimente, kvazi-eksperimente, primenjenu bihevioralnu analizu i eksperimente na pojedinačnim subjektima. S druge strane, neeksperimentalna kvantitativna istraživanja uključuju kauzalno-komparativna istraživanja, gde istraživač poredi više grupa na osnovu nezavisne varijable koja je već nastala, i korelacione nacrte, gde istraživači koriste korelacione statistike za merenje povezanosti između varijabli ili skupova rezultata.
Pored toga, ovi nacrti su evoluirali u složenije odnose među varijablama, kao što su modeli strukturnih jednačina, hijerarhijsko linearno modelovanje i tehnike logističke regresije. Kvantitativne strategije postale su složenije poslednjih godina, sa eksperimentima koji uključuju brojne varijable i tretmane, kao što su faktorski nacrti i nacrti sa ponovljenim merenjima. Takođe su razvijeni složeni modeli strukturnih jednačina kako bi se identifikovala kolektivna snaga više varijabli i uzročnih puteva.
Svaki nacrt ima posebne karakteristike i ciljeve. U ovom delu ćemo detaljno istražiti ove nacrte, pružajući temeljno razumevanje njihove prikladnosti za različite istraživačke upite i ističući njihove karakteristične pristupe.
