Nicel araştırmacılar, anlamlılık testlerinden kesin ve doğru sonuçlar elde etmek için en uygun örneklem boyutunu seçmenin kritik öneme sahip olduğunu bilirler. Örneklem boyutunu belirlemek, istatistiksel formüller ve elektronik örneklem boyutu hesaplayıcıları gibi çeşitli yöntemler içerir. Ancak, araştırmacılar önce hedef evren hakkında ayrıntıları belirlemeli ve uygun örneklem boyutunu tanımlamalıdırlar. Evren büyüklüğü, hata seviyesi, güven aralığı ve güven seviyesi gibi önemli faktörleri dikkate almaları gerekir. Bu belirleyiciler, örneklem ortalamasının evren ortalamasından ne kadar sapabileceğini ve araştırmacıların gerçek ortalamanın güven aralığı içinde yer alacağından ne kadar emin olmak istediklerini belirlemede yardımcı olur. Güven aralığı genellikle %90, %95 veya %99 olarak ayarlanır.
Ayrıca, araştırmacılar yanıtlar arasındaki varyasyonu tahmin etmek için standart sapmayı da dikkate almalıdır. Nicel örneklemin büyüklüğü, bir hipotez testinin gücü ve üretilen tahminlerin kalitesi baz alınarak değerlendirilir (Mwansa ve diğerleri, 2022). Nicel bir tasarımda örneklem büyüklüğünün birincil belirleyicisini genellikle beş önemli çalışma tasarım parametresi belirler: anlamlılık kriteri, minimum beklenen fark, tahmin edilen ölçüm değişkenliği, istenen istatistiksel güç ve tek veya çift yönlü istatistiksel analiz.
