Bir araştırmacı tarafından kullanılan metodoloji, çalışmanın sonucu ve doğruluğunu önemli ölçüde etkileyebilir. Araştırma tasarımı, araştırmacıların bir araştırma sorusunu ele almak için kullandıkları çerçeveyi, yapıyı ve stratejiyi kapsar. Bu unsurları dikkatlice değerlendirerek, araştırmacılar hipotezlerini oluşturabilir, çalışmalarını yürütebilir ve verilerini yorumlayabilirler (Leavy, 2022). Nicel araştırmada, bulguları etkileyebilecek veya çarpıtabilecek faktörleri kontrol altında tutmak ve azaltmak çok önemlidir. Kontrolün nicel araştırma deseninde nasıl kritik bir rol oynadığını takdir etmek için nicel araştırmayı destekleyen anahtar özellikler ve varsayımları gözden geçirmek önemlidir (Asenahabi, 2019; Bloomfield & Fisher, 2019).
Nicel araştırma, değişkenleri tanımlamak, ilişkilerini test etmek ve değişkenler arasındaki neden-sonuç ilişkilerini incelemek için kullanılan resmi ve sistematik bir süreçtir. Nicel araştırma, ağırlıklı olarak pozitivist veya post-pozitivist paradigmalar tarafından bilgilendirilen ve tek bir gerçeklik veya gerçeğin varlığına, nesnelliğe ve tümdengelimliğe inanç gibi çeşitli varsayımlarla desteklenen sayısal veriler üretir (Hair ve diğerleri, 2021; Sukamolson, 2007).
Nicel araştırma, hipotezleri test etmek ve doğru yanıtı bulmak için nesnel ve tarafsız teknikler kullanan bilimsel bir yöntemdir. Araştırma süreci, bilinen bir evrenden temsilci bir katılımcı örneği çekmeyi ve ilgi değişkenlerini ölçmeyi içerir. Genellikle, araştırmacılar bağımsız ve bağımlı değişkenler arasında bağlantı olmadığını öne süren sıfır hipotezi ile başlarlar. Hipotez incelenir ve bulgular istatistiksel analiz yoluyla değerlendirilir. Sonuçta, istatistiksel değerlendirmelerin sonuçlarına dayanarak sıfır hipotezi kabul edilir veya reddedilir. Sıfır hipotezi kabul edildikten veya reddedildikten sonra, ilgi evrenine ilişkin çıkarımlar veya genellemeler yapılabilir. Araştırma tasarımı, güvenilir ve içsel ve dışsal geçerliliğe sahip olmalıdır; bu, toplamda titizlik olarak bilinir ve evren hakkında güvenle genellemeler yapılmasına olanak tanır (Watson, 2015).
Nicel araştırmada titizlik, araştırmacının, bağımlı (test veya sonuç) değişken üzerindeki dışsal veya karıştırıcı değişkenlerin etkilerini önlemek için ne kadar kontrol uyguladığı olarak tanımlanabilir.
Belirli bir faktörün belirli bir sonuç üzerindeki etkisini değerlendirmek için, araştırmacı, sonucu potansiyel olarak etkileyebilecek diğer değişkenleri veya dış faktörleri dikkate almalıdır. Bu, incelenen bağımsız değişkenin spesifik etkisini izole etmeye yardımcı olabilir.
Örneğin, bir düşme riski profili oluşturmak için, bir araştırmacının düşme yaşamış bir hasta örneğinin özelliklerini, düşme yaşamamış bir hasta örneğinin özellikleriyle karşılaştırması gerekir.
Bu durumda, düşme yaşamamış hasta grubunun örneklem seçiminde bir hata varsa ve bu grup kazara daha yüksek bir yaş ortalamasına sahipse, iki grup arasındaki fark – veya fark olmaması – örnekleme hatası nedeniyle yaşa bağlı olabilir.
Nicel araştırma, çeşitli araştırma desenlerini kullanır. Bunlar, dört ana nicel araştırma türüne göre nasıl kategorize edildiklerine göre değişiklik gösterebilir: betimsel, ilişkisel, yarı-deneysel ve deneysel (Tablo 6).