Kriter geçerliliği, bir ölçeğin dış bir kriterle ne ölçüde ilişkili olduğunu veya onu ne ölçüde tahmin ettiğini değerlendirir. Kriter geçerliliğini belirlemek için iki temel teknik vardır:
Eşzamanlı Doğrulama: Eşzamanlı doğrulamada, söz konusu ölçek aynı yapıyı temsil eden bir ölçüt ölçüsü ile eş zamanlı olarak uygulanır. Araştırmacılar daha sonra iki puan seti arasındaki korelasyonu değerlendirir (Anastasi ve Urbina, 1997). Örneğin, depresyonu ölçmek için yeni bir ölçeğin geçerliliği doğrulanırken, bu ölçek iyi oluşturulmuş bir depresyon envanteriyle birlikte uygulanabilir. Çalışma daha sonra yeni ölçeğin eşzamanlı geçerliliğini değerlendirmek için iki puan seti arasındaki korelasyonu inceleyebilir (Beck ve diğerleri, 1996).
Tahmine Dayalı Doğrulama: Tahmine dayalı doğrulama ise ölçekten alınan puanların gelecekteki kriterleri tahmin edip edemeyeceğini belirlemeyi amaçlamaktadır. İstihdam ortamları bağlamında, bu genellikle iş başvurusunda bulunan kişinin test puanlarının gelecekteki iş performansını tahmin etme yeteneğinin değerlendirilmesini içerir. Örneğin, bir çalışma, istihdam öncesi yetenek testindeki puanların adayların sonraki iş performanslarını tahmin edip edemeyeceğini araştırabilir (Murphy ve Davidshofer, 2005).
